ครั้งนี้เราจะพาทุกคนไปชมความน่ารักและความแสบสันของน้องขมิ้น ห่านเซเลบที่มียอดติดตามในแพลตฟอร์มติ๊กต็อกกว่าหลักแสนคน เราจะพาไปพูดคุยกับคุณวิล-วิล์ลญา สงค์อิ่ม ผู้ซึ่งเลี้ยงขมิ้นมาตั้งแต่อายุได้เพียง 1 วันจนตอนนี้ 4 ขวบแล้ว นับเป็นความรักและความผูกพันระหว่างเจ้าของและสัตว์เลี้ยงที่ใครได้เห็นคลิปแล้วก็มีความสุข เผลออมยิ้มไปกับพฤติกรรมใสซื่อแบบเด็กๆ และพร้อมจะกดเลิฟให้แบบไม่มีกั๊ก
คุณวิลเล่าถึงจุดเริ่มต้นในการเลี้ยงขมิ้นให้เราฟังว่า “เดิมทีที่บ้านของคุณตาทำเล้าเป็ด ช่วงที่คุณแม่ยังเด็กๆ ก็จะไปช่วยคุณตาเก็บไข่เป็ด แต่ทำไปสักพักก็เลิก แต่ก็ยังคงชอบเลี้ยงสัตว์ปีก และเริ่มหันมาเลี้ยงห่าน จากที่เคยมีอยู่ประมาณ 3-4 ตัวก็ผสมพันธุ์กัน จำนวนเพิ่มเยอะมากขึ้นเป็นหลักร้อยตัว แล้วก็เริ่มขาย วิลเลยเข้าไปช่วยขายทางออนไลน์ เพราะอยากจะลดจำนวนของห่านให้น้อยลง”
เผชิญสู่โลกกว้าง
วิลไปเจอเขาหลังจากที่ขายห่านไปได้สักระยะ ก็เริ่มถูกชะตา หน้าตาดูเฮี้ยวๆ คุณตาบอกว่าเขาเพิ่งวิ่งออกมาจากในสวน เพราะปกติแล้วเราจะเก็บไข่ออกมาฟักในตู้ ซึ่งเราไม่เจอไข่ตอนที่แม่ห่านเพิ่งคลอดออกมา ขมิ้นจึงกลายเป็นไข่ใบเดียวที่ได้แม่ห่านนำไปกกเองจนกลายเป็นตัว แล้วเขาก็วิ่งออกมา ซึ่งก็มีห่านตัวอื่นๆ มารุมเขา เนื่องจากตัวเล็ก มีแผลเต็มไปหมด คุณตาก็เลยไปนำมารักษาเหมือนกำลังอนุบาลเขาอยู่ แล้วรู้สึกถูกชะตาก็เลยนำมาเลี้ยง
จริงๆ คุณตาไม่อยากให้เอามาเลี้ยง เพราะเขายังต้องการความอบอุ่นจากแม่ห่านอยู่ เพราะฉะนั้นพอเราเอาเขามาก็ต้องนำไปกกไฟ เพราะห่านจะเจาะไข่ออกมาเอง ฉะนั้นขนเขายังคงเปียกๆ และต้องการความอบอุ่นจากรังหรือจากแม่ที่จะคอยกกให้ความอบอุ่น ถ้าเราไม่มีตู้สำหรับอบก็ใช้หลอดไฟใส่เข้าไป เป็นการกกไฟสักหนึ่งอาทิตย์ให้เขาได้รับความอบอุ่นและไม่ป่วย
ความสะอาดคือหัวใจหลัก
ห่านมีลักษณะการขับถ่ายที่ต่างจากสุนัขและแมวที่ขับถ่ายเป็นที่ แต่สำหรับห่านมักจะขับถ่ายไปทั่ว ถ้าเลี้ยงในเล้าต้องทำความสะอาดบ่อย ไม่อย่างนั้นห่านจะไปเหยียบอึตัวเองหรือไม่ก็นอนทับ ทำให้เกิดความชื้นและเป็นแผล แต่ถ้าเลี้ยงห่านในสวน มีหญ้าก็ไม่เลอะเทอะ หรืออย่างมิลก็จะโรยกรวดมีตะแกรงรองเพื่อให้ฉีดล้างได้ง่าย ให้เขาได้อยู่ในที่ที่สะอาด
ห่านใจดีขี้อ้อน
ขมิ้นมีนิสัยขี้กลัวแต่ขณะเดียวกันก็เป็นห่านขี้อ้อนและใจดีด้วย เขาจะมาที่ขาเราเอาหัวมาซุกแล้วก็นอนหลับ เราเลี้ยงเขาจนรู้จักนิสัยใจคอ ถ้าเขาเรียกก็จะแค่จิกเบาๆ หรือเอาปากมาดึงชายเสื้อ แต่ถ้ารู้สึกโมโหจะจิกแรงขึ้นหรือไม่ก็บิด หรือการเอาปีกขัดกัน เราก็จะรู้แล้วว่าอาการแบบนี้คือเขากำลังโกรธ
เห็นเฮี้ยวๆ แบบนี้แต่กลับติดตุ๊กตา
เขาติดเรามาก เลยเอาเข้ามานอนในบ้าน เขาจะมีโซนในครัวที่เขานอน แล้วติดตุ๊กตามาก พอเห็นตุ๊กตาตัวใหม่ที่เราซื้อให้เขาก็จะเอาหมด ไปนอนอยู่ข้างๆ หรือไม่ถ้าตุ๊กตาหล่นก็จะร้องเรียก
เสียงร้องสื่อความต้องการ
ขมิ้นจะร้องถ้าเกิดเขาหิว อยากให้เราอุ้ม หรืออย่างเวลาฟ้าเริ่มมืดก็จะร้องเป็นการเรียก เพราะห่านไม่ชอบที่มืด ฉะนั้นเราก็ต้องติดไฟให้เขา เนื่องจากห่านเป็นสัตว์ที่อยู่ร่วมกันเป็นฝูง เวลานอนเขาจะนอนรวมกลุ่มกัน ถ้าเกิดสัตว์มีพิษเข้ามาเขาก็จะได้ช่วยกัน
ถ้าเขาแฮปปี้ก็จะร้องสั้นๆ แต่ถ้าร้องเสียงดังนั่นอาจจะบอกว่าเขาต้องการอะไรแล้วแน่ๆ หรือไม่ก็ร้องแบบเสียงแว้ดขึ้นมาแสดงว่าเจอคนแปลกหน้า
เมนูโปรดของขมิ้น
ขมิ้นชอบผักกาดแก้ว กะหล่ำปลี ผักกาดขาว มะม่วง แต่สำหรับบางตัวก็กินผักบุ้งบ้าง หยวกกล้วยบ้าง ส่วนอาหารต้องห้ามไม่ควรให้อะไรที่แข็งๆ เพื่อป้องกันการติดคอ หรืออย่างผักบุ้งเองก็อันตรายถ้ากินแล้วลงไปพันคอก็ลำบาก เราช่วยเขาไม่ได้
พักผ่อนสลับเล่นน้ำคือความสุข
ยังไม่ทันฟ้าสางก็อยากจะออกมาเล่นน้ำแล้ว เขาจะรอให้เราตื่น เล่นน้ำ กินข้าว ไซ้ขน บางครั้งเขาไซ้ขนเป็นชั่วโมงๆ เลย จากนั้นก็หลับแล้วตื่นมาเล่นน้ำ กินข้าว ขมิ้นเป็นสีสันของบ้าน พอมีขมิ้นเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเราก็จะรู้สึกมีความสุข เขาเป็นทั้งห่านขี้อ้อนและตลก บางทีเวลาขึ้นจากน้ำก็ลื่นล้มบ้าง ยืนนอนท่าแปลกๆ บางทีก็แม่กำลังฟังธรรมก็ไปยืนฟังแล้วหลับคอพับคออ่อน
เลี้ยงห่านต้องระวังหลายๆ เรื่อง
ข้อแนะนำอย่างแรกสุดคือ เรื่องเสียง ห่านเป็นสัตว์เสียงดัง ยิ่งบ้านอยู่ในเมืองคงไม่เหมาะที่จะเลี้ยง ต้องรู้วิธีจัดการกับเขาเพื่อให้เขาเงียบได้
พื้นที่เลี้ยงก็เป็นอีกเรื่องสำคัญ สัตว์ปีกมีปัญหาเรื่องการขับถ่าย ฝึกขับถ่ายก็พอได้ แต่ถ้าเลี้ยงในคอนโดก็ยิ่งลำบากเพราะขับถ่ายไม่เป็นที่ แต่ก็เป็นสัตว์ที่เลี้ยงง่าย ไม่ต้องอาบน้ำ เขาจะจัดการตัวเอง ส่วนเรื่องอาหารก็ใส่ถาดเอาไว้ให้เขาเลย และต้องระวังเรื่องของสัตว์มีพิษ ทำเล้าให้สูงขึ้นไม่ให้อับชื้น อย่างตะขาบมากัดหรืองูมากินไข่ อีกเรื่องคือ สุนัข สามารถเลี้ยงร่วมกันได้หรือเปล่า เพราะห่านหลายตัวตายเพราะสุนัขก็มาก
มีคนทักเข้ามาถามเยอะว่าจะเลี้ยงห่านแบบขมิ้นอย่างไร เราต้องมีเวลาให้เขาเยอะ แต่ถ้าเลี้ยงหลายตัวเขาอาจจะไม่สนิทกับเรา เพราะเขาเป็นสัตว์ที่อยู่เป็นฝูง บางทีกลัวคนด้วยซ้ำ ไม่ใช่ห่านทุกตัวจะเป็นแบบขมิ้น แถมไม่เป็นมิตรกับคนในบ้าน ถ้าเลี้ยงอาจจะต้องเผื่อใจไว้นิดหนึ่ง
ห่านเป็นสัตว์ Exotic
เวลาป่วยเราต้องพาเขาไปคลินิกสัตว์ Exotic เพราะห่านจัดอยู่ในสัตว์เลี้ยงประเภทนี้ วิลเคยพาขมิ้นไปหาหมอ แต่เขาแพ้วัคซีน ซึ่งคุณหมอบอกว่าวัคซีนในห่านไม่ได้แพร่หลายเหมือนกับนก ห่านต้องไปรับวัคซีนจากกรมปศุสัตว์เท่านั้น วัคซีนมีเท่าที่เขามีให้ ถ้าแพ้ตัวนี้ก็ไม่มีวัคซีนตัวอื่นให้เลือกฉีด สิ่งที่ทำได้คือกินยาแก้แพ้กันไว้ก่อนฉีด ซึ่งอาการแพ้มีตั้งแต่ซึม ตาบวม ไม่กินข้าว ตายหลังฉีด เราเลยไม่อย่างเสี่ยง พยายามดูเรื่องความสะอาด เพราะเคยพาไปฉีดตอนขมิ้น 3 ขวบ เขาตาบวม ไม่กินข้าว แล้วก็ซึม เลยคิดว่าไม่เสี่ยงดีกว่า รักษาและดูไปตามอาการ หรือไม่ก็มาแก้ปัญหาที่พื้นที่ที่เราเลี้ยงเขาเพื่อให้สะอาดและปลอดภัยมากกว่า
